Zapalenie ucha u psa. Zapalenie uszu jest niestety dosyć częstą przypadłością u kudłaczy. Powodem tego jest między innymi specyficzna budowa kanału słuchowego, który biegnie niemal pionowo w dół, a pod koniec mocno zakręca. Dodatkowo wiele psiaków ma wiszące lub całkowicie oklapnięte małżowiny uszne, zasłaniające wejście
Padaczka u psa budzi we właścicielach czworonożnych pupili przerażenie. Jej atak wygląda bardzo źle. Jak wówczas pomóc zwierzęciu? Jak leczy się padaczkę u psa? spis treści 1. Co wywołuje padaczkę u psa? 2. Jak wygląda padaczka u psa? 3. Padaczka u psa: pierwsza pomoc 4. Leczenie padaczki u psa rozwiń 1. Co wywołuje padaczkę u psa? Nie do końca wiadomo, co odpowiada za rozwój tego schorzenia. Jest to choroba ośrodkowego układu nerwowego. Może pojawić się niezależnie od wieku i rasy zwierzęcia. Przybiera też różną częstotliwość i postać. Zobacz film: "10 najpopularniejszych mitów na temat psów" Padaczka u psa może też być wynikiem następstw w mózgu, jakie wywołane zostały przez uraz, zakażenie lub chorobę nowotworową. 2. Jak wygląda padaczka u psa? Objawy padaczki u psa są stosunkowo charakterystyczne. Atak może trwać bardzo krótko, a w jego czasie pies zachowuje przytomność. Może też wykonywać ruchy łapą lub pyskiem przypominające łapanie muchy. Zwierzę jest nieobecne, a kontakt z nim utrudniony. O wiele gwałtowniejszy przebieg ma silny atak padaczkowy. Pies traci przytomność, drży całe jego ciało, a ruchy są nieskoordynowane. Może również wydawać różne dźwięki (piszczeć, szczekać) i klapać zębami. Rekomendowane przez naszych ekspertów Atak padaczki u psa może być poprzedzony aurą. Można wówczas zaobserwować, że zwierzę staje się niespokojne, chodzi bez celu po mieszaniu, ukrywa się, intensywnie się ślini. Padaczka u psów, zwłaszcza pierwotna (idiopatyczna), może być uwarunkowana genetycznie. Wśród predysponowanych ras wyróżnia się: oczarki, boksery, beagle, jamniki, pudle, labradory, bernardyny, sznaucery miniaturowe. 3. Padaczka u psa: pierwsza pomoc Zwierzę z napadami drgawek wymaga szczególnej obserwacji i opieki. Nigdy nie wolno zostawić psa samego. Z jego najbliższego otoczenia usunąć trzeba przedmioty, o które czworonóg mógłby się skaleczyć. Jeśli atak pojawił się po raz pierwszy, po jego ustąpieniu trzeba jak najszybciej zgłosić się do weterynarza. Specjalistę trzeba wezwać również wówczas, gdy drgawki trwają kilkanaście minut lub powtarzają się w krótkich odstępach czasu. Jeśli atak padaczkowy u psa kiedyś już wystąpił, weterynarz może zlecić lek przeciwpadaczkowy, który przechowuje się w domu na wypadek wystąpienia drgawek. Podawany jest doodbytniczo w trakcie ataku. 4. Leczenie padaczki u psa Padaczka jest chorobą przewlekłą i wymaga leczenia. Najczęściej pies musi przyjmować leki do końca życia, zwłaszcza jeśli ataki zdarzają się częściej niż raz w miesiącu. W terapii stosuje się fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam. Niestety, zdarza się, że ich przyjmowanie wiąże się ze skutkami ubocznymi, np. spadkiem aktywności, osłabioną koordynacją. Tuż po ataku w lecznicy weterynaryjnej zwierzęciu podaje się leki dożylnie, a gdy jego stan się poprawi – wypisuje się go do domu z zaleceniem obserwacji i odpoczynku. Padaczka u psa daje charakterystyczne objawy. Trudno je pomylić z czymś innym, choć u suk karmiących po porodzie drgawki mogą wystąpić w przebiegu tężyczki poporodowej. Jest to objaw niedoboru wapnia. Padaczka u psa to choroba, która wymaga od właściciela szczególnej opieki nad zwierzęciem. Trzeba być wyczulonym na wszelkie sygnały, jakie mogą sugerować atak i w razie jego wystąpienia pomóc czworonożnemu przyjacielowi. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
U dzieci o masie ciała 40 kg lub większej należy stosować dawkę jak u dorosłych. Zalecane dawkowanie Wskazanie+ Dawka+ Ostre bakteryjne zapalenie zatok 20 do 90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych* Ostre zapalenie ucha środkowego Pozaszpitalne zapalenie płuc Ostre zapalenie pęcherza moczowego Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek
Przez określenie "zapalenie ucha" rozumiemy ostry lub przewlekły stan zapalny zewnętrznego przewodu słuchowego. Jest to okolica dosyć szczególna, bowiem wiele z dermatoz pierwotnych może stanowić przyczynę zlokalizowania tu zapalenia, zatem często zapalenie ucha jest tylko objawem klinicznym (niekiedy jedynym) jakiejś innej choroby skóry. Dane statystyczne wskazują, że zapalenie uszu u psów stanowi od 5 do 12% ogółu motywów szukania pomocy u lekarza. Natomiast u kotów występuje ono rzadziej i nie przekracza 2% . U psów, w oparciu o niezbyt liczne publikacje, można sądzić o predyspozycji do zachorowań ras zwisłouchych (spaniele), wykazujących nadmierne owłosienie zewnętrznego przewodu słuchowego (pudle) oraz predysponowanych do łojotoku (owczarki niemieckie). Brak jest natomiast predyspozycji związanych z płcią. Także czynniki środowiskowe mogą ułatwiać pojawianie się zapalenia uszu np.: wysoka temperatura oraz wilgotność, duże zagęszczenie w kojcach i wybiegach, stale obecne tzw. "zakażenia stacjonarne". Dane anatomiczne: Zewnętrzny przewód słuchowy u psa ma kształt zbliżony do litery L, zaginającej się prawie pod kątem prostym, którego część pozioma kończy się błoną bębenkowa. Powyższy kształt wyjaśnia stałe gromadzenie się w tej części np. wysięku zapalnego, bowiem naturalny odpływ lub usunięcie jest niemożliwym. Występowanie tam pofałdowań jak też słaby dostęp powietrza sprzyjają równoczesnemu rozwojowi maceracji. Budowa histologiczna skóry zewnętrznego przewodu słuchowego cechuje się występowaniem bardzo licznych gruczołów potowych apokrynowyc (woskowinowe) i łojowych, z wydzieliny których tworzy się woszczyna. Gęstość mieszków włosowych jest zmienna w zależności od rasy. W przebiegu otitis ( zapalenia ucha) gruczoły woszczynowe nabierają wyglądu cyst i odznaczają się wyraźnym wzrostem wydzielania. Pierwotne czynniki etiologiczne: Pasożyty zewnętrzne: Świerzbowcowe zapalenia uszu: Inwazja powodowana przez świerzbowiec Otodektes cynotis może stanowić do 10% przypadków u psów i 50% u kotów. Jest to rzeczywiście najczęściej stwierdzana przyczyna zapalenia woszczynowo-rumieniowego uszu u kotów (woszczyna sucha i czarna, silny świąd) u których wykazano występowanie reakcji nadwrażliwości typu I i III (zjawisko Arthusa). W przypadkach inwazji bardzo nasilonej może dochodzić niekiedy do uogólnienia zmian na całe ciało. Wówczas obserwuje się obecność wyłysień na tułowiu lub prosówkowe zapalenie skóry (dermatitis miliaris). Wykazanie obecności pasożytów jest łatwym u kotów lecz niekiedy bardzo trudnym u psów, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z początkiem choroby lub gdy zastosowano już liczne kąplikacje zewnętrzne nieodpowiednich środków. W takich przypadkach w zeskrobinach wykrywa się nierzadko tylko jaja świerzbowca. - świerzbowiec drążący Sarcoptes jest niekiedy przyczyną zapalenia skóry okolicy głowy i wówczas drogą kontynuacji może dojść do objęcia procesem zapalno-inwazyjnym małżowiny usznej. Nużeńcowe zapalenia uszu: - są względnie rzadkie i obserwowane są zazwyczaj w przypadkach uogólnionej demodekozy u psów. U kotów Demodex cati może być przyczyną woszczynowo-rumieniowego zapalenia uszu bez jakichkolwiek innych objawów klinicznych. Pasożyt Trombicula automnalis jest niekiedy jedyną przyczyną miejscowego zapalenia małżowiny usznej ograniczającego się do miejsca najczęstszego bytowania pasożyta tj. tzw. strefy Henriego. Dermatozy alergiczne: Atopia i alergia pokarmowa: Co najmniej 50% psów atopowych poza zmianami skórnymi wykazuje objawy obustronnego zapalenia ucha zewnętrznego. Zwykle nasilenie zmian jest dość zbliżonym, choć w przypadkach jednostronnej wtórnej infekcji dochodzić może do wyraźnej dysproporcji nasilenia zapalenia i "skręcania" głowy na stronę "bardziej chora". W przypadku AZS, zwłaszcza w początkowym okresie rozwoju, świądowe zapalenie uszu przy braku jakichkolwiek poza rumieniem innych miejscowych zmian, może być jedynym stwierdzanym objawem klinicznym istniejącego uczulenia w przebiegu choroby. AZS może być jedną z częstszych przyczyn nawrotowego zapalenia ucha zewnętrznego. W takich przypadkach zastosowanie miejscowego leczenia daje tylko przejściowy efekt szczególnie widoczny w przypadku miejscowej sterydoterapii, zaś leczenie chirurgiczne okazuje się zupełnie nieskutecznym, ponieważ nie usunięte (pozostałe) części zewnętrznego przewodu słuchowego nadal objęte są alergicznym stanem zapalnym. Alergizacja na tle pokarmowym cechuje się zbliżonym mechanizmem występowania zapalenia ucha zewnętrznego. Alergiczne pchle zapalenie skóry: - jest dermatozą bardzo często komplikowaną wtórnym łojotokiem, zatem woszczynowe zapalenie uszu pojawia się równie często. Dermatozom endokrynogennym typu hypotyroidismus; zespłu Cushing'a czy zaburzenia funkcji jajników lub jader towarzyszy częste współwystępowanie zapalenia ucha zewnętrznego typu woszczynowego, powstałego na podłożu towarzyszącego im pierwotnego łojotoku metabolicznego. Dermatozy ropne: - zwłaszcza głębokie zapalenia wielokomórkowe (celulitis) toczące się w obrębie głowy są częstymi przyczynami ropnego zapalenia ucha zewnętrznego, podobnie zresztą jak i pyoderma juvenilis - powód zapaleń napotykanych u starszych szczeniąt. Kontaktowe zapalenia skóry, urazy i podrażnienia: Nadużywanie bądź stosowanie w celach pielęgnacyjnych nieodpowiednich materiałów czy środków czyszczących jest częstą przyczyną mikrourazów mechanicznych oraz podrażnień chemicznych odpowiedzialnych za rozwój zapalenia ucha zewnętrznego. U kłapołuchów (Cocker spaniele, inne spaniele) urazy mechaniczne powodowane przez źdźbła traw lub czy inne podobne im ciała obce, dostawszy się do zewnętrznego przewodu słuchowego lub utkwiwszy w jego ścianach mogą powodować głębokie ropne i bolesne stany zapalne. U psów z uszami silnie owłosionymi (pudle, bichony) pozlepiana, przy braku pielęgnacji, "w kłaki lub strąki sierść" może mechanicznie zatykać przewody słuchowe i stanowić przyczynę maceracji i infekcji. Prawdziwe alergiczne kontaktowe zapalenie skóry u psów napotykane jest rzadko, zatem związane z nim zapalenia uszu należą do wyjątków. Dermatozy autoagresyjne. Małżowiny uszne są zazwyczaj zajęte w przebiegu pęcherzycy ( zwyczajnej, liściastej i rumieniowej) oraz pemfigoidu pęcherzowego. Także toczeń rumieniowaty (lupus erythematosus) może być przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego. Stany kerato-łojotokowe zarówno pierwotne jak i wtórne mogą prowokować pojawienie się woszczynowego zapalenia ucha zewnętrznego. Dobrym przykładem tego mogą być zaburzenia (dysmetabolizm) przemian wit. A obserwowane u Cocker spanieli. Takie rasy jak owczarek niemiecki czy owczarki belgijskie cechuje także częste występowanie woszczynowego zapalenia ucha zewnętrznego. Wtórne czynniki etiologiczne W podrażnionym, zmienionym zapalnie oraz wykazującym wysiękanie zewnętrznym przewodzie słuchowym drobnoustroje chorobotwórcze, bakterie i drożdże znajdują doskonałe warunki do rozwoju i namnażania się. Bakterie: W zdrowym przewodzie słuchowym, normalnie występują drobnoustroje nie patogenne (saprofityczne) zwłaszcza gronkowce koagulazo ujemne, Bacillus sp., Streptococcus sp. itp., chociaż wymazy pobrane ze zdrowych uszu wykazują niekiedy także występowanie flory patogennej. Z przypadków otitis externa zwłaszcza ropnych izoluje się zazwyczaj Staphylococcus intermedius i Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Streptococcus sp., Proteus mirabilis, Eschericha coli i Corynebacterium sp. Drożdżaki: Pityrosporum canis zwany także Malassezia pachydermatis jest izolowany z 20 do 50% uszu zdrowych i jeszcze częściej bo do 72% z uszu wykazujących nie ropny stan zapalny. Ten rodzaj drożdży mający charakterystyczny "butelkowaty" kształt jest łatwy do wykazania w badaniu mikroskopowym gdzie zwykle stwierdzamy je razem w połĄczeniu z gronkowcami. Inne grzyby typu Candidia albicans, Aspergillus fumigatus, czy typowe dermatofity są rzadko izolowane z w hodowlach wykonywanych w oparciu wymazy ze zmienionego zapalnie przewodu słuchowego. Kliniczny obraz chorobowy Zapalenie ucha zewnętrznego może przybiera? formę ostrą (zwykle prawie dwie trzecie ogółu przypadków) lub przewlekłą (około jedna trzecia). Według klasycznej klasyfikacji klinicznej postać ostra może przebiegać w formie rumieniowej, owrzodzeniowej i/lub ropnej, natomiast przewlekła przybiera formy rumieniowa, woszczynową, owrzodzeniową, przerostową (hyperplastyczna) i/lub ropną. Ostatnio z przyczyn czysto praktycznych wyodrębnia się dwie najczęściej napotykane w praktyce formy: rumieniowo-woszczynowe zapalenie ucha zewnętrznego i ropne zapalenie ucha zewnętrznego. W postaci pierwszej stan rumieniowy połączony jest z nadmiernym wydzielaniem grubej warstwy woskowiny (woszczyna) i stale obecnym miejscowym świądem. są to np. przypadki otitis powodowane przez Otodectes (woskowina brunatna silny świąd) czy Pityrosporum (woskowina jasno brunatna, świąd umiarkowany). Forma druga tj. ropne zapalenie ucha zewnętrznego charakteryzuje się obfitym ropieniem tj. występowaniem ropy zmiennego koloru (często zielonkawy w przebiegu infekcji Pseudomonas aeruginosa) oraz silną bolesnością stanowiącą dominujący objaw chorobowy. Ponadto przy ucisku podstawy ucha (należy robi? to ostrożnie z uwagi na bolesność i możliwość agresji bólowej) można stwierdzić charakterystyczne "kląskanie" świadczące o obecności płynnego wysięku (ropa). W obydwu formach dochodzi do mniejszego bądź większego objęcia małżowiny usznej procesem chorobowym. W przypadku zapalenia ropnego często wykazuje ona obrzęk oraz zmiany typu samouszkodzeniowego (posttraumatyczne) powstałe w wyniku drapania czy potrząsania uszami i głową. U ras kłapołuchych może to być przyczyną krwiaków małżowinowych lub też pękania i złuszczania krawędzi obrzeza uszu. Niezależnie od formy schorzenia zapalenie uszu może być jedno lub obustronne. Zapalenia wywoływane przez Otodectes, Pityrosporum czy zapalenia woszczynowe zazwyczaj przebiegają obustronnie. Natomiast zapalenia traumatyczne (ciało obce) są jednostronnymi. Ropne zapalenia mogą być jedno lub obustronnymi o dość zróżnicowanym stopniu nasilenia w tym ostatnim przypadku. PROFILAKTYKA Właściwe leczenie wszystkich dermatoz wikłanych rozwojem w ich przebiegi otitis externa (atopowe zapalenie skóry, łojotok idiopatyczny itp.) stanowi sedno skutecznego zapobiegania. O ile jednak kontrola ich okaże się iluzoryczna (jest to niestety dość częste) koniecznym staje sie stała tj. codzienna toaleta uszu z użyciem odpowiednio dobranych preparatów. U raz zwisłouchych, oraz cechujących się obfitością owłosienia zewnętrznych przewodów słuchowych (pudle) zalecana tzw. podmywanie małżowin po jedzeniu i osuszanie ich (zwłaszcza po spacerze w mokry dzień) oraz wycinanie nadmiaru włosa. Artykuł opracowany i umieszczony za zgodą: Witold Pełka - Lekarz weterynarii Specjalista chorób psów i kotów. Adres umieszczenia oryginalnego materiału:
Dzieci bardzo często cierpią na zapalenie ucha – problem ten występuje u 50–85% maluchów do 3. roku życia. Znacznie rzadziej choroba pojawia się u dzieci, które ukończyły 7. rok życia. Za zapalenie ucha odpowiadają bakterie wywołujące zapalenie gardła lub krtani , ale przyczyną bywa również niedojrzałość układu
Przez aktualizacja dnia 18:58 Zapalenie ucha u psa - objawy Zapalenie ucha zewnętrznego u psa powoduje przede wszystkim świąd, stąd może być mylony z chorobami skóry u psa – na przykład alergią czy świerzbem. Pies wydrapuje uszy i ich okolice, w charakterystyczny sposób potrząsa głową. Drapanie może skutkować: urazami mechanicznymi, rumieniem, wyłysieniem, wtórnymi infekcjami bakteryjnymi, strupami w podrażnionych miejscach. Objawy zapalenia ucha u psa to świąd, ból i obrzęk ucha ©Shutterstock Pies może pocierać głową o meble i inne przedmioty, aby złagodzić świąd, może mieć problem z utrzymywaniem równowagi. Schorzenie wywołuje u psa obrzęk i ból ucha, więc przy próbach dotknięcia uszu zwierzę prawdopodobnie będzie wykazywało zachowania agresywne i unikało dotyku. Możliwe są ponadto takie objawy jak skomlenie z powodu odczuwanego bólu. Z przewodu słuchowego zazwyczaj wydobywa się ropny wysięk o nieprzyjemnym zapachu. Przyczyny zapalenia ucha u psa Przyczyn zapalenia ucha u psa może być wiele. Należą do nich pasożyty (np. świerzbowiec uszny), atopie, alergie pokarmowe i kontaktowe, miejscowe reakcje polekowe, niedrożności kanału słuchowego (nowotwory, polipy, rozrost gruczołu woszczynowego), zaburzenia w rogowaceniu i zwiększone wydzielanie woszczyny, ciała obce w kanale słuchowym, jak na przykład kłos trawy. Częste kąpiele, zwłaszcza ras zwisłouchych, zwiększają ryzyko zapalenia ucha© Shutterstock Powodem może być także infekcja bakteryjna, zakażenie drożdżakami lub innymi gatunkami grzybów. Zapalenie ucha może wystąpić u każdego psa, ale szczególnie narażone na to schorzenie są rasy psów zwisłouchych (zwłaszcza spaniele), psy z owłosionym kanałem zewnętrznym (teriery i pudle) oraz ze zwężonym zewnętrznym przewodem słuchowym, który powszechnie występuje u shar pei. Czynnikami, które zwiększają ryzyko zapalenia ucha jest nadmierna wilgotność (częste kąpiele w jeziorach czy stawach) oraz upośledzona wentylacja tego narządu ( np. w wyniku nadmiernego owłosienia ucha). Możliwe powikłania związane z zapaleniem ucha u psa Nieleczone zapalenie ucha zewnętrznego u psa prowadzi do licznych powikłań. W wyniku zgrubienia i zwłóknienia narastających warstw naskórka i skóry, dochodzi do zwężenia światła kanału słuchowego, a w późniejszym etapie do zwapnienia chrząstki małżowiny usznej. W przewlekłym zapaleniu ucha zewnętrznego dochodzi do przerwania błony bębenkowej (71% przypadków) oraz zapalenia ucha środkowego (82% przypadków). Jeśli dojdzie do zapalenia ucha środkowego, mogą wystąpić objawy takie jak brak łaknienia, oczopląs, niezborność ruchowa czy częste wymioty. Częstym powikłaniem zapalenia uszu jest krwiak małżowiny usznej. Powstaje w wyniku urazu podczas trzepania głową, kiedy świąd nie daje psu spokoju. Jego przyczyną jest pęknięcie naczynia krwionośnego. Krew ulega skrzepnięciu i resorpcji, a pozostały włóknik prowadzi do deformacji małżowiny usznej. Leczenie krwiaka polega na szybkim usunięciu krwi, skrzepu i oczyszczeniu z włóknika małżowiny, aby nie doszło do deformacji. Jakie leczenie podjąć? Diagnostyka w przypadku zapalenia ucha psa będzie różnokierunkowa, gdyż przyczyn choroby może być wiele. Pobranie zeskrobiny skóry z małżowin usznych może wykazać obecność pasożytów, biopsja skóry może wskazać na choroby autoimmunologiczne, nowotwory czy rozrost gruczołu woszczynowego. Hodowla kultur obecnych w wysięku jest bardzo pomocna, ale wykonuje się ją często dopiero w przypadku zakażenia opornego na leczenie. Jeśli kanał słuchowy został całkowicie przebadany, najważniejszym narzędziem diagnostycznym jest mikroskopowe badanie wysięku usznego. To badanie pomoże ustalić, czy zakażenie jest grzybicze, czy bakteryjne. Lekarz weterynarii może zlecić wykonanie badań alergicznych w celu rozpoznania alergii, RTG puszki bębenkowej w przypadku podejrzenia zapalenia ucha środkowego. W zależności od przyczyny leczenie zapalenia będzie się różniło, jednak zazwyczaj podstawowym zaleceniem lekarza weterynarii będą krople do uszu dla psa – o ile błona bębenkowa nie jest uszkodzona.. Krople mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, a dodatkowo przeciwświądowe, co pozwoli na szybką poprawę i przyniesie ulgę dla zwierzaka już w pierwszych dniach stosowania terapii. Zapalenie ucha u psa - leczenie domowe Jak wspomniałam, nieleczone lub nieprawidłowo leczone zapalenie ucha może skutkować licznymi powikłaniami. Z tego powodu nigdy nie należy stosować "ludzkich" kropli do uszu, ani innych domowych sposobów na zapalenie ucha u psa. Również profilaktyczne stosowanie kropli do uszu jest błędem, ponieważ pies może się uodpornić na zwarte w nich antybiotyki. Im szybciej udasz się do lekarza weterynarii, tym większa szansa na skuteczne wyleczenie schorzenie. Jak należy dbać o uszy psa? © Shutterstock Chcąc prawidłowo zadbać o uszy psa, należy je przede wszystkim obserwować. Jeśli zauważysz u psa objawy takie jak zaczerwienione uszy, nadmierne drapanie, potrząsanie głową, obrzęk, wysięk i nieprzyjemny zapach z uszu czy strupy, powinieneś udać się do lekarza weterynarii. Istotna jest profilaktyka, czyli odpowiednia pielęgnacja psich uszu. Można poprosić lekarza weterynarii, aby pokazał nam, w jaki sposób prawidłowo czyścić kanał słuchowy psa oraz z jaką częstotliwością to robić. Należy też uważać na nadmierną wilgoć – szczególnie, jeśli pies kocha pływać w jeziorach lub jest często kąpany w domu (przeczytaj jak często należy kąpać psa). Uszy psa zawsze powinny być starannie wysuszone. Nie możemy płukać uszu wodą, a jeśli kąpiemy psa w domu, powinniśmy też uważać, aby nie szorować mocno małżowiny usznej i jej okolic. Często przyczyną rozwijania się chorób uszu u psa jest… wystawianie głowy podczas jazdy samochodem! Z tego powodu niestety nie powinniśmy pozwalać naszemu pupilowi na tę przyjemność. Psie uszy każdego dnia narażone są na liczne niebezpieczeństwa. Warto zatem zwracać na nie baczną uwagę i reagować natychmiast, gdy pojawią się jakiekolwiek niepokojące objawy. Uszy to wrażliwy i delikatny obszar, zatem nie należy podejmować samodzielnych prób leczenia, ale w przypadku jakichkolwiek wątpliwości skonsultować się z lekarzem weterynarii.
\nzapalenie ucha u psa forum
na zapalenie ucha . Nie wszystkie przypadki zapalenia ucha środkowego wymaga antybiotykoterapii. Wielu dorosłych i dzieci nie przepisuje antybiotyków, ponieważ ich choroba nie jest spowodowana infekcją bakteryjną.Lekarze zwykle powinni odczekać od 48 do 72 godzin, aby dowiedzieć się, czy ucho jest oczyszczone z zakażenia samo.

[quote name='paruzzo']Czesc ! Jak juz wspominalem w poscie powitalnym mam psa - Owczarek Niemiecki (12 miesiecy). Od okolo 1,5 miesiaca zauwazylem, ze drapie sie po lewym uchu, trzepie, pozniej oklapnelo i bylo bardzo obolale. Wiem, ze dosc dlugo zwlekalem z pojsciem do weterynarza. Kiedy poszedlem bylo juz bardzo zle - postepujace zapalenie uszu. Pani stwierdzila, ze nie mozna nawet tego wyplukac bo by moglo tylko pogorszyc sprawe. Zaznacze, ze ucho bylo tak obolale, ze nie chcial dac nawet sobie zajrzec - musial dostac glupiego jasia. Poprostu wpadal w panike i wariowalem nawet keidy chcialem go tylko dotknac. Nie znam sie zbytnio na tym wsyztskim, ale ostatnio poprosilem zeby dali mi spis antybiotykow jakei dostawal. Najpierw dostawal jakies zastrzyki - Enrobioflox (moga sie jakeis literki nie zgadac bo nie moge odczytac :lol: - nie pomagalo. Nastepnie tabletki do domu (2 serie) - Rouamycine - tez nie bylo widac poprawy (nadal ucho oklapniete, obolale, nie dal sie dotknac. Jesli dobrze pamietam to pozniej mial plukanie (oczywiscie bo znieczulenie itd.). Poprawy wciaz nie bylo. 3 dni temu znowu mial plukane uszy, kiedy dostal glupeigo jasia dokladnie obejrzleismy uszy - lewe bylo starsznie czerwone, do tego jakas wydzielina z krwia. Antybiotyk zostal ponownie zmieniony - znowu zastrzyki tym razem Ceporex (podobno bardzo silny antybiotyk). Dzisiaj dostal 4 zastrzyk z rzedu i odziwo jest poprawa ! Ucha jeszcze tak bardzo nie stawia, ale przynajmiej mozna go dotykac i udalo nam sie zajrzec. W miedzy czasie dostaje jeszcze jakies zastrzyki przeciwzapalne. Dodam ze z prawym uchem od samego poczatku jest wszystko w jaknajlepszym porzadku. Mam nadzieje, ze antybiotyk wreszcie jest trafiony i wyjdzie z tego... Moje pytania brzmia nastepujaco, czy ktos z was mial podobny problem ze swoim psem ? Czy nie powinien dostawac zadnych masci bezposrednio do ucha ? Co w ogole sadzicie o takim leczeniu ? Przyznam, ze osobiscie mialem troche zastrzezen, ale to podobno jedna z lepszych lecznic w moim miescie. Moze powinienm jeszcze isc gdzies indziej - trwa to juz okolo miesiaca... czy jesli juz jest poprawa narazie zostac ? Dziekuje za odpowiedzi.[/quote] Jedno pytanie: czy na początku leczenia tj. przed podaniem jakichkolwiek srodków pobrał wymas z ucha ????????????????????????????????? Bo o tym nic nie piszesz. [IMG]

Zapalenie ucha środkowego u nieleczonego psa może dojść do ucha wewnętrznego. Dlatego nie można opóźniać wizyty u lekarza, nie można liczyć na samoleczenie, porady znajomych itp.. Wewnętrzne zapalenie ucha środkowego rzadkie, ale bardzo niebezpieczne. Jeśli leczenie zostanie opóźnione, zwierzę może stać się całkowicie
JEśli stwierdzono zapalenie ucha środkowego ,należy liczyć się z szybkim przejściem zapalenia na ucho zasadzie u psów mówi się o zapaleniu ucha zewnętrznego i wewnętrnego(niestety taka jest budowa anatomiczna że w zasadzie środk. praktycznie nie występuje) Jeśli doszło do zapalenia za błoną bębenkową to Antybiotyk już ma małe szanse .Kuracja b. długa,najczęściej kończy się zabiegiem podawany przez tydzień w warunkach pokojowych nie powinien stracić swoich właśćiwości leczniczych .
\n \n\n \nzapalenie ucha u psa forum
Jeśli zapalenie ucha środkowego dotarło do wnętrza ucha, najprawdopodobniej rozwinęło się z ropnej formacji i jest skomplikowaną postacią. W tym przypadku, musisz nauczyć się samodzielnie diagnozować chorobę , przyspieszyć pracę weterynarza i zwiększyć jej efektywność, a także uniknąć niewłaściwego leczenia zapalenia
Kto sam borykał się z zapaleniem ucha, ten wie jak bardzo jest ono bolesne i frustrujące. Nasze zwierzęta w większości nie skarżą się. W początkowym etapie choroby wprawdzie podrapią się po uchu, ale chwilę później znów się bawią jak gdyby nigdy nic. Musimy jednak wiedzieć, że zapalenie uszu, to nie tylko ból i świąd tej okolicy, ale też dyskomfort przy jedzeniu, przełykaniu śliny oraz poruszaniu się. Jak zatem pomóc zwierzakowi? 1. Co trzeba wiedzieć o tej chorobie? 2. Czym jest zapalenie ucha u psa? 3. Jakie mogą być przyczyny problemu? 1. Infekcje bakteryjne lub drożdżakowe 2. Nieproszeni goście 3. Niedrożny kanał słuchowy 4. Pasożyty 4. Jakie są najczęściej występujące objawy? 5. Jak pomóc psu? Leczenie w gabinecie weterynaryjnym 6. Eliminacja szkodliwego czynnika 7. Czy wizyta w gabinecie jest konieczna? 8. A może podleczyć psa w domu? 9. Najważniejsza profilaktyka i kontrola Co trzeba wiedzieć o tej chorobie? Bardzo ważne jest, żeby nauczyć się odczytywać nawet najbardziej subtelne sygnały jakie dają nam czworonogi – by nie dopuścić do poważnych komplikacji jakie niesie ze sobą nieleczony stan zapalny ucha. Jeśli mamy wątpliwości, warto odsłonić małżowinę i spojrzeć do kanału słuchowego. Zaniepokoić powinno nas zaczerwienienie, łuszczenie skóry na małżowinie lub brzydki wypływ czy zapach – koniecznie należy wtedy zabrać psiaka do lekarza weterynarii, który wykona odpowiednie badania i przyniesie ulgę naszemu pupilowi. Rozwój choroby może mieć wiele przyczyn – zawsze ważne jest żeby ją znaleźć i zwalczyć. Bywa, że jest to długa i żmudna praca, jednak szczególnie istotna u psów, które cierpią na nawracające stany zapalne uszu. Na szczęście dysponujemy wieloma sposobami, dzięki którym możemy nie tylko przynieść szybką ulgę i wyleczyć chore uszy, ale także właściwie o nie zadbać, by zmniejszyć ryzyko wystąpienia nawrotów. Czyste, zdrowe uszy to komfort dla psa, który swobodnie może bawić się i funkcjonować bez uporczywego bólu i świądu. Czym jest zapalenie ucha u psa? Wyróżniamy zapalenie ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Tylko szczegółowe badanie może dać nam odpowiedź na pytanie, co dokładnie dolega naszemu psu. Zapalenie zawsze wiąże się z bólem, zaczerwienieniem i obrzękiem chorej okolicy. Gromadzi się też nadmierna ilość wysięku, który może mieć różny kolor i gęstość. W zależności od przyczyny, oglądając właśnie tą wydzieliną pod mikroskopem, możemy znaleźć różne składniki komórkowe, które nakierują nas na właściwe rozpoznanie i tym samym leczenie choroby. Jakie mogą być przyczyny problemu? Przyczyn stanu zapalnego uszu może być naprawdę bardzo wiele. Właśnie dlatego tak ważne jest dokładne badanie i rozmowa z właścicielem o sposobie życia, a nawet żywienia jego podopiecznego. 1. Infekcje bakteryjne lub drożdżakowe Najczęstszy problem to infekcje bakteryjne lub drożdżakowe (a czasem też zakażenia mieszane), które zdarzają się np. po przypadkowym dostaniu się wody do kanału słuchowego. Wilgotne i ciepłe środowisko sprzyja rozwojowi drobnoustrojów, dlatego też psy z opadającymi małżowinami mają większe tendencje do zapaleń. 2. Nieproszeni goście Może się też zdarzyć, że do ucha przypadkowo dostanie się coś niepożądanego. Np. w trakcie spaceru, na którym nasz czworonożny przyjaciel sprawdza co dzieje się w wysokich trawach. Źdźbła traw są najczęściej wyciąganymi z kanałów słuchowych ciałami obcymi. 3. Niedrożny kanał słuchowy Bardzo ważnym jest, żeby kanał słuchowy psa był drożny, tzn. wejście do ucha musi pozostać czyste i otwarte. U wielu ras psów z głębi kanału wyrasta nadmiar włosów. Tworzą one korek, który zdecydowanie pogarsza wentylację. Podobny efekt daje poprzerastany kanał słuchowy – zdarza się to szczególnie często u krótkoczaszkowych ras psów. Czasem wręcz ciężko zobaczyć otwór prowadzący w głąb ucha. Podobnie jest też w przypadku zmian rozrostowych, lokalizujących się w tym miejscu lub nawracających, nieleczonych stanów zapalnych. Zła wentylacja sprzyja rozwojowi drobnoustrojów, dlatego tak ważne jest dbanie o czystość i drożność kanałów słuchowych. 4. Pasożyty Kolejną przyczyną zapaleń uszu są pasożyty. Mogą one lokalizować się tylko w kanałach słuchowych, lub też mogą atakować skórę całego ciała, a uszy stanowią jedynie część większego problemu. Nawracające zapalenie uszu jest też rozpoznawane przy zaburzeniach m. in. pracy gruczołów łojowych, tarczycy, a nawet w alergiach. Jakie są najczęściej występujące objawy? Choć przyczyn jest bardzo wiele, to jednak przy zapaleniu ucha u psa, objawy są bardzo podobne. W zależności od stopnia zaawansowania stanu zapalnego, pies mocniej lub słabiej interesuje się uszami. Z czasem zwykłe ich drapanie staje się uporczywe, dołącza się trzepanie głową lub ocieranie nią o przedmioty, a może nawet przechylanie jej w jedną stronę. Wydzielina w uszach jest obfita i zwykle cuchnąca. Choć jej kolor jest bardzo różny, to jednak zawsze jest to bezwzględne wskazanie, aby udać się na konsultację do gabinetu weterynaryjnego. Małżowiny uszne najczęściej są zaczerwienione – czasem jest to wynik zapalenia, a czasem intensywnego drapania uszu i potrząsania głową. Bywa też, że pies reaguje sporym bólem przy próbie dotykania okolicy uszu, a nawet przy zmianie pozycji głowy. Tu zbadanie psa jest koniecznością, by nie dopuścić do pogłębienia się choroby. Lekarz zaglądając w głąb kanału słuchowego, może ocenić stan błony bębenkowej – jest to niezwykle istotne aby dobrać odpowiednią metodę leczenia. Jak pomóc psu? Leczenie w gabinecie weterynaryjnym W zależności od tego, z jakim rodzajem zapalenia ucha u psa mamy do czynienia, lekarz weterynarii wybiera właściwy sposób leczenia. Możemy stosować preparaty w postaci maści lub płynów, do podawania miejscowego, lub też leki działające ogólnie. Lekarz może zalecić np. wymaz, zdjęcie RTG lub inne badania, by trafnie dobrać środki lecznicze Ważne, żeby stosować je zgodnie z zaleceniami – odpowiednio często i długo. Konsekwencją zbyt szybkiego przerwania terapii, może być nawrót choroby po krótkim czasie oraz ryzyko wytworzenia się oporności na leki. Przy podawaniu miejscowym, zwykle preparaty lecznicze stosuje się na zmianę z płynami czyszczącymi, które ułatwiają ewakuację nadmiaru woskowiny, wydzielin oraz resztek leków. Eliminacja szkodliwego czynnika To jednak nie wszystko – należy zastanowić się, czym było spowodowane zapalenie i starać się wyeliminować w przyszłości ten czynnik. Jeżeli przyczyną jest wilgoć dostająca się do uszu podczas kąpieli, możemy starać się o zabezpieczenie kanałów słuchowych. U psów o opadających małżowinach usznych warto też pamiętać, żeby w trakcie odpoczynku psa odwijać małżowinę w drugą stronę, otwierając w ten sposób kanał słuchowy i wentylując go. Ciała obce muszą być jak najszybciej usunięte. Jeżeli chodzi o włosy w kanale słuchowym, to należy je usuwać małymi porcjami, regularnie – tak by nie dopuścić do tworzenia się „korków”. W przypadku przerośniętych kanałów słuchowych lub też wszelkiego rodzaju rozrostów, należy skonsultować z lekarzem wszelkie możliwości – jeżeli leczenie farmakologiczne nie przynosi efektów, warto zastanowić się nad zabiegiem chirurgicznym udrożniającym kanały słuchowe. Jeżeli problemem naszego psiaka są pasożyty kanałów słuchowych, potrzebne jest specyficzne leczenie – na rynku istnieją maści do uszu lub preparaty typu spot on, które skutecznie radzą sobie z taką inwazją. Pasożyty skóry, zaburzenia pracy gruczołów łojowych i zaburzenia hormonalne, to problemy dotyczące całego organizmu. W przypadku takiego podejrzenia, lekarz dobierze odpowiednie badania, które dadzą odpowiedź na wiele pytań i ułatwią wybór terapii. Lekarz może też wykluczyć wszystkie wymienione przyczyny i podejrzewać alergię u zwierzaka. Możemy wtedy wykonać testy alergiczne, lub też podawać pupilowi pokarm hypoalergiczny konsekwentnie przez okres nawet 3 miesięcy. Odpowiedź na zastosowanie diety eliminacyjnej nie jest szybka, jednak jeżeli nasz pies czuje się lepiej – wiemy, że alergia pokarmowa przyczyniła się do nawracających zapaleń i możemy zapobiegać dalszym infekcjom, stosując odpowiednią dietę. Czy wizyta w gabinecie jest konieczna? Pies zwykle nie manifestuje silnego bólu, chętnie je i wychodzi na spacery, stąd odkładamy konsultację na później. Jednak jeśli widzimy wypływ lub zwierzak uporczywie drapie się po uszach – nie warto odkładać wizyty w czasie. Może to znacznie wydłużyć czas leczenia. A może podleczyć psa w domu? Widzimy i spodziewamy się, że nasz pies ma zapalenie ucha. Co podać? Czy istnieją domowe sposoby na zapalenie ucha u psa? Istnieją sposoby na właściwe czyszczenie psich uszu w warunkach domowych, a także na właściwą pielęgnację i zapewnienie odpowiedniej wentylacji kanałów słuchowych. W przypadku jednak już wyrażonego zapalenia ucha u psa, leczenie domowe nie jest dobrym pomysłem. Podawanie do ucha preparatów przed upewnieniem się w jakim stanie jest błona bębenkowa, może znacznie pogorszyć stan zdrowia naszego czworonoga i sprawić mu sporo bólu. Tak jak zostało wymienione wyżej – przyczyn zapalenia jest wiele. Bez dokładnego zbadania ciężko jest odgadnąć z czym dokładnie boryka się nasze zwierzę. Najważniejsza profilaktyka i kontrola Specjalne płukanki pomagają w regularnym oczyszczaniu kanałów słuchowych. Ważne jest też usuwanie z nich nadmiernej ilości włosów, a także dbanie o właściwą wentylację u psów z opadającymi małżowinami. W razie wszelkich wątpliwości – nie zwlekajmy z konsultacją. Stany zapalne uszu dotyczą sporej części zwierząt. Pocieszający jest jednak fakt, że leczenie bardzo szybko przynosi pierwsze rezultaty i ból szybko przemija. Musimy oczywiście dokończyć terapię, jednak z każdym dniem jest ona mniej kłopotliwa. Warto przetrwać pierwsze dni leczenia, by potem móc cieszyć się zabawami z naszym pupilem, bez zamartwiania się o jego dyskomfort. Nasz pies również będzie zadowolony, mogąc skupić się na czym innym, niż ciągły ból uszu.
  1. Щез щ ςамፄзв
  2. Че ащоዎоցаሿօб
  3. Уврод գебεአէቿուρ коճωջሏዳ
    1. Օպатωዱ ν ኙизуχаπ удуղаጼ
    2. ዎо ωжኑзиթажиγ βαπоչю թθ
    3. ፁ оփօሺ щህኙопоճ υηост
  4. Σիхрαጷեκ ጉυլи а
hL5c. 237 215 202 97 43 183 365 296 249

zapalenie ucha u psa forum